Hayatın akışında bazen öyle anlar yaşarız ki, kontrolümüzün ötesinde gibi görünen durumlarla karşı karşıya kalırız. İşte tam da bu anlarda içimizde yükselen o baskı ve tehdit hissi, stresin ilk işaretleridir. Evrimsel açıdan baktığımızda stres, aslında atalarımızdan miras kalan çok değerli bir hayatta kalma mekanizması – vücudumuzun tehlikeye karşı geliştirdiği doğal bir savunma sistemi.
Ancak modern dünyada tehdidin şekli değişti. Bir zamanlar vahşi hayvanlardan ve doğal tehlikelerden korunmak için geliştirdiğimiz bu mekanizma, artık sınavlar, iş hayatı, ilişkiler ve gündelik yaşamın getirdiği baskılarla tetikleniyor. Ve işin ilginç yanı, stres son derece kişisel bir deneyim. Birisi için final sınavı büyük bir stres kaynağıyken, bir diğeri için işyerindeki hedefler daha endişe verici olabiliyor. Kimi için evlilik hayatı stres dolu bir süreçken, bir başkası için huzur kaynağı olabiliyor.
Bu noktada şunu fark ediyoruz: Stres, zihinsel dünyamızla derinden bağlantılı. Her birimizin stres deneyimi, bu “stres tetikleyicilerine” verdiğimiz tepkilerle şekilleniyor. Aslında bir durumu “stresli” yapan şey, o duruma bakış açımızdan başka bir şey değil.
Peki ya bakış açımızı değiştirmek, stresi yönetmek ve hayatı doyasıya yaşamak için bize güç verse? Ya tüm güç içimizde gizliyse ve tek yapmamız gereken hayatımızın sorumluluğunu almaya karar vermekse? “Hayat bana sürekli problemler atıyor ve ben çaresizim” düşüncesini bırakıp, asıl meselenin bakış açımız olduğunu fark ettiğimizde, her şey değişmeye başlıyor.
Düşüncelerimiz gerçekliğimizi şekillendiriyor; iç dünyamızı kontrol edebildiğimizde, çevremizdeki dünyayı da etkileyebiliyoruz. Kuantum Teorisi bile düşünce kalıplarımızın ve zihinsel şemalarımızın taşıdığı gücü hatırlatıyor bize. Strese odaklandığımızda, stresli durumları hayatımıza çekiyoruz. Ancak “Hayatımın kontrolü bende ve hiçbir şeyin huzurumu bozmasına izin vermeyeceğim” bakış açısını benimsediğimizde, huzuru davet ediyoruz hayatımıza. Çekim Yasası, hayatımızın her alanında işliyor ve bizi doyum ve mutluluğa doğru yönlendiriyor.
Bu yolculukta belki de en önemli keşfimiz şu: Gerçek bir iç huzur ve tatmin için, içsel çalışma yapmak, kendimizi tanımak ve zihnimizin gücünün farkına varmak şart. Her stresli an, aslında kendimizi daha derinden anlamamız için bir fırsat sunuyor bize.
İşte bu yüzden, stresi bir düşman gibi görmek yerine, onu kişisel gelişimimiz için bir rehber olarak kabul edebiliriz. Bu bakış açısıyla, her stresli durum, kendimizi ve hayatı daha derinden anlamamız için bir fırsat haline geliyor.
Sevgi ve farkındalıkla,
Merve
